പണ്ട് ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ കണ്ടു മോഹിച്ചിരുന്നൊരു പൂവുണ്ട്,
അന്ന് ഞാനത് വഴിയരികിലെ ഒരു പൂന്തോട്ടത്തിൽ കണ്ടു !
കാണും തോറും വീണ്ടും വീണ്ടും കാണണമെന്ന് മോഹിപ്പിക്കുന്ന ഒരു പൂവ്,
തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ ഒരുങ്ങുമ്പോഴൊക്കെ എന്നെ തിരിച്ചു വലിക്കുന്ന ഒന്ന് !
പൂന്തോട്ടത്തിൽ ആ പൂവിനു അത് അർഹിക്കുന്ന സ്ഥാനം ഇല്ലെന്നു തോന്നി,
ഒരു രാജകുമാരിയെ പോലെ നടുക്ക് തലയുയർത്തി നിൽകേണ്ട ആ പൂവ്,
അങ്ങൊരു മൂലയിൽ ആരും ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഇരിക്കുന്ന പോലെ തോന്നി !
ആ ഭംഗിയുള്ള മോഹ പൂവ് പറിച്ചെടുക്കാൻ മനസ്സ് പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു,
എന്റെ പൂന്തോട്ടത്തിലെ പൂക്കളുടെ രാജ കുമാരിയാക്കി മാറ്റുവാൻ !
പക്ഷെ... അപ്പോഴാണ് പൂവിനരികിൽ നിൽക്കുന്ന ആ കുട്ടികളെ കണ്ടത്,
പൂവിന്റെ മണം വലിച്ചെടുത്തു നിഷ്കളങ്കരായി ചിരിക്കുന്ന ആ കുട്ടികൾ,
അവർ അടുത്ത് നിൽക്കുമ്പോൾ ആണ് ആ പൂവിനു ഭംഗി കൂടുതൽ,
അവരുടെ ചിരിക്കു വേണ്ടിയാണു ആ പൂവ് വിടർന്നത് എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു ഞാൻ !
എന്നിട്ടും എന്നും ഞാൻ പതിവായി ആ വഴി നടക്കുന്നു,
ഒരിക്കലും സ്വന്തം ആക്കുവാൻ കഴിയില്ലെന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞിട്ടും,
ദൂരെ നിന്നും വെറുതെ ആ പൂവിനെ ഒരു നോക്ക് കാണുവാൻ,
എന്റെ നഷ്ട സ്വപ്നത്തിലെ പൂവിന്റെ മണം ആ കാറ്റിലൂടെ ഒന്ന് അറിയുവാൻ !
